Angelikus

Þetta er fyrst og fremst fyrir lengra komna nemenda og best væri að reyna að svara spurningana áður en þið kíkið svarið

 

Fonética y Fonología

 

 

1. ¿Cuál es la diferencia entre fonética y fonología?

      En que la fonética es la ciencia que estudia los sonidos de una lengua describiéndolos

      física y fisiológicamente, en cambio la fonología estudia la función lingüística de los

      mismos y su valor distintivo en cuanto a su significado.

 

2. ¿Qué es el significante en el habla?

      Es el comportamiento mutuo entre el valor distintivo de los sonidos y su significado,

      la combinación de estos elementos y sus reglas da como resultado lo que se llama

      significante el cual de identifica con la lengua oral.

 

3. ¿Para que es necesario conocer los órganos que intervienen en la fonación?

      Para poder establecer y definir el origen de los sonidos y así poderlos clasificar en

      relación a su procedencia. 

 

4. ¿Qué es fonema?

      Es la unidad distintiva mínima de la segunda articulación, carente de significado pero

      capaz de establecer diferencias significativas. Así, por ejemplo, el fonema /p/ no

      tiene significado por sí mismo, pero permite establecer diferencias significativas

      entre  pata/bata, cava/capa, bar/par, etc. Los fonemas -concepto abstracto- se

      representan entre barras /b/.

      Cada fonema se caracteriza por un haz se rasgos distintivos o pertinentes, mediante

       los cuales se diferencia y se opone a los demás fonemas de la misma lengua. Así

       el fonema /p/ posee los rasgos siguientes:

                               /p/ es fonema oclusivo por oposición a /f/ que es fricativo

                               /p/ es fonema sordo por oposición a /b/ que es sonoro

                               /p/ es fonema oral por oposición a /m/ que es nasal

 

      Hay que tener en cuenta que el fonema es la imagen mental del sonido, es decir, lo

      que queremos pronunciar, a diferencia del sonido que es lo que pronunciamos.

 

5. ¿Qué es sonido?

      Es una realización material concreta de un fonema en un acto de habla, es lo que

      pronunciamos, no tiene capacidad para diferenciar significados, es decir un cambio

      de sonido en la pronunciación de una palabra supone una diferencia fónica o auditiva

      que no cambia el significado.

      Los sonidos realizan en el habla los fonemas y se representan entre corchetes [b].

 

6. ¿Qué es letra?

      Se denomina letras a los signos gráficos de los que nos servimos para representar

      en la escritura los fonemas, y cuyo conjunto constituye el alfabeto de una lengua.

 

7. ¿Qué es /b/?

      Es un fonema, ya que esta representado entre barras /b/.

      

8. ¿Qué es [b]?

      Es la representación del sonido de un fonema y se ilustra entre corchetes [b].

 

9. ¿Qué es b

       Es un signo gráfico llamado letra.

 

10. ¿Cuántos fonemas vocálicos tiene el español?

        Cinco

 

11. ¿Cómo se clasifican las consonantes españolas?

        Se cuenta con diecinueve consonantes y se clasifican de acuerdo a su punto y modo    

         de articulación.

         Por su punto de articulación:

• bilabiales
• labiodentales
• dentales
• interdentales
• alveolares
• palatales
• velares

 

Por su modo de articulación:

 

• vocálicos
• consonánticos
• líquidos
• oclusivos
• fricativos
• africados
• orales
• nasales
• laterales
• vibrantes

 

Por la acción de las cuerdas vocales:

 

• sonidos sordos
• sonidos sonoros

 

 

12. ¿Por medio de qué letras se representa el fonema /b/?

        b y v

 

13. ¿Por medio de qué letras se representa el fonema /g/?

        g = gasa [gása]

       gu = guerra [géra]

       cc = dirección [dirégXjón] 

       cn = técnica [tégnika]

 

14. ¿Por medio de qué letras se representa el fonema /k/?

        c, k, qu .

 

15. ¿Cómo se produce el rasgo de sonoridad?

        Todo fonema se compone de un conjunto de rasgos fónicos presentados por la

         fonética y capaces, cada uno por sí mismo, de diferenciar significados. Estos

         rasgos se llaman pertinentes o relevantes. Ejemplo:

                        /p/: labial, oclusivo y sordo.

         Cada uno de estos rasgos sirve para diferenciar significados en oposición a otros.

         Ejemplos:

                                     pata  se opone a  tata

                                   /p/ es labial        /t/ es dental

                                                        

                                   pata se opone a bata

                                 /p/ es sordo        /b/ es sonoro

        

16. ¿Qué distingue:

         a)  /b/  de  /m/ 

        En su modo de articulación, así tenemos que:

         /b/  consonántico, oclusivo, bilabial, sonoro =su rasgo distintivo respecto a /m/ es

               es sonido oclusivo.

         /m/ consonántico, nasal, bilabial, sonoro  = su rasgo distintivo respecto a /b/ es el     

               sonido nasal.

         

         b)  /l/  de  /n/  

         También se difiere en cuanto a su modo de articulación:

          /l/  consonántico, lateral, alveolar, sonoro = su rasgo distintivo respecto a /n/ es                               el sonido lateral.

         /n/  consonántico, nasal, alveolar, sonoro = su rasgo distintivo respecto a /l/ es el

               sonido nasal.

         

17. ¿Qué opone  /e/  a  /o/

       /e/ es anterior, media y se opone a /o/ porque es anterior

      /o/  es posterior, media y se opone a /e/ porque es posterior

 

18. ¿Qué opone /k/ a /t/

       /k/  consonántico, oclusivo, velar, sordo = su rasgo distintivo respecto a /t/ es velar 

      /t/   consonántico, oclusivo, dental, sordo = su rasgo distintivo respecto a /k/es dental,

 

19. ¿Que opone /d/  a  /n/?

         /d/ consonántico, oclusivo, dental, sonoro = su rasgo distintivo respecto a /n / es

              dental    

        /n/  consonántico, nasal, dental, sonoro = su rasgo distintivo respecto a /d/ es

               nasal

                               

20. ¿Cuál es el resultado de la neutralización de -k/-g?

         Encontré dos motivos, el primero es:

        a) coma /kóma/

            goma /góma/

         En este ejemplo la consonante inicial es sorda en la primera palabra y sonora en la

         segunda.

        b) k/g  por ejemplo en  acto /aGto/  aquí encontramos que es un archifonema

 

21. ¿Cuál es el resultado de la neutralización de -t/-d?

        t/d  ritmo  /riDmo/ también es un archifonema

        Encontré que en el caso de la pregunta 20 y 21 la neutralización ocurrió en la

        posición final de la sílaba y delante de una consonante.

      

22. ¿Cómo se pronuncia vino, vaca?

        [bíno]    [báka]

      

23. ¿Cuántos fonemas hay en higuera?

         Siete fonemas

 

24. ¿Cuántos fonemas diferentes hay en esta frase?

         El jengibre es para el gusto = veintidós fonemas

         Transcribirla fonética y fonologicamente

         Transcripción fonética:

          /el/ /xenjibre/ /es/ /para/ /el/ /gústo/

          Transcripción fonológica:

          /el/ /xenxibre/ /es/ /paRa/ /el/ /gústo/

           

 

25. ¿De qué fonema se trata? Consonante, fricativo, velar, sordo.

        /x/

 

26. ¿Transcribir fonológicamente lama y lana ¿Qué rasgo diferencia estas palabras?

        /láma/  /lána/

        Encontramos que la diferencia radica en la /m/ y /n/ por tanto tenemos que:

        /m/ es consonante, nasal, bilabial, sonora

        /n/  es consonante, nasal, dental, sonora

       por tanto es rasgo diferencial se encuentra en que la /m/ es bilabial y la /n/ es dental

27. ¿Transcribir ortográficamente: /xeNxibre/, /ØiG¨ageo/, /kóNjuxe/

        /xeNxibre/ = jengibre

        /èiGxageo/  = zigzagueo

        /kóNjuxe/ = cónjugue

 

28. ¿Qué fenómeno fonológico se produce si pronunciamos valla [bája]  o [baλa]?

        Aquí de observa la desaparición de un fonema, lo cual se observa con frecuencia en

        una comunidad geográfica o social de hablantes, debido a que una determinada

        oposición deja de funcionar, a este fenómeno se le llama Yeísmo.

        

29. ¿Se encuentran en distribución complementaria los alófonos de /l/?

        Se explicará con el siguiente esquema:

        Alófonos de /l/

        Fonema                            Ejemplo

          [l]  dentalizada                alto [alto]

          [l]  interdentalizada         alzo [ál¸o]      

          [l]  palatalizada               colcha [kól a]

          [l]  alveolar                     pala [pála] 

30. ¿Qué fenómeno se produce si pronunciamos hacia y Asia como [ásja]

         Aquí la /h/ se puede considerar como un fonema menos ya que en este caso que se

         encuentra al principio de la palabra.

        

31. ¿Cuántos fonemas fricativos conoce el español? Y en las zonas de seseo ¿cuántos

         son?

        Son cinco:

         /f/, /8/, /s/, /y/, /j/

         En las regiones en donde se practica el seseo, que son fundamentalmente en

         Andalucía, Canarias y en toda América Latina, es el fenómeno que consiste en

         La sustitución del fonema /x/ por el fonema /s/  por tanto en las zonas de seseo

         Los fonemas fricativos se reducen a cuatro.

 

32. ¿Efectúa la división silábica de las siguientes palabras: examen, cántico, deshacer,

       plasmar.

       Ex-a-men

       Cán-ti-co

       Des-ha-cer

       Plas-mar

 

33. ¿Cuántas silabas hay en piano, cuatro, muela, miel?

       Pia-no = dos sílabas

       Cua-tro = dos sílabas

       Mue-la  = dos sílabas

       Miel = una sílaba

            

34. ¿Desempeña el acento una función distintiva?

        Si, ya que tiene como finalidad poner de relieve un sonido o grupo de sonidos.

        Por lo tanto el acento, se manifiesta como un contraste entre unidades acentuadas y

        unidades inacentuadas.

       

35. ¿Es el español una lengua de acento fijo?

        No, se observa que, existen dos tipos de patrones acentúales, que son:

        a) acento prosódico, es el relieve que se da a una sílaba sobre las demás de la

            palabra

        b) acento ortográfico, es una marca gráfica que se coloca sobre algunas silabas que

            tienen acento prosódico.

 

36. ¿Cuál es el esquema acentual de una palabra proparoxítona? Pon dos ejemplos.

        Proparoxítona  o esdrújula  _   _  _  _ 

        Ejemplos:

                        Dímelo

                        Hábito

                        Tácito

             

 

37. ¿La función de la entonación se realiza a nivel de fonema, de palabra o de oración?

        Se realiza a nivel de oración.

 

38. ¿Cuántos grupos fónicos hay en la siguiente enunciación?

         Los toros son grandes, fuertes, bravos.

         Hay dos más aparte de la arriba mencionada, y son como siguen:

         ¿Los toros? ¡Son grandes, fuertes, bravos¡

         ¡Los toros son grandes, fuertes, bravos!

39. ¿Señala los tonemas de la frase anterior.

        Los toros ↑ son grandes, ↓ fuertes, ↓ bravos↑

 

40. ¿Señala los tonemas en las frases siguientes:      

a) Esta contento (afirmativa)

    Esta contento ↓

b) ¿Esta contento? (interrogativa)

      ¿Esta contento? ↑

AUTOR: ANGÉLICA CANTÚ DÁVILA

 

 

 

 

Milan Kundera was born on April 1^st, 1929 in Brno, Bohemia, now Czechoslovakia.   His father, Ludvík Kundera (1891-1971), was a musicologist and rector at Brno University.  Milan Kundera wrote his first poems during high school. After World War II, he worked as a tradesman and a jazz musician before beginning his studies at Prague's Charles University where he studied musicology, film and literature and aesthetics.  After graduating in 1952, Kundera became assistant and later professor with the film faculty at Prague's Academy of Performing Arts, lecturing in world literature.  During this time, he published poems, essays and stage plays and joined the editorial staff at the literary magazines "Literarni Noviny" and "Listy."  Kundera joined the communist party in 1948 full of enthusiasm, as did so many intellectuals.  In 1950, he got expelled from the party due to individualistic tendencies but rejoined from 1956 to 1970.  Throughout the 50s, Kundera worked as a translator, essayist and author of stage plays and, in 1953, he published his first book.   Although Kundera had published several poetry collections, he gained notoriety with the publication of a collection of short stories entitled "Laughable Loves", written between 1958 and 1968.  His first novel, "The Joke," written in 1967, deals with Stalinism.  After the Soviet invasion on the 21^st of August, 1968, Kundera, as one of the leading figures of the failed radical movement the "Prague Spring," lost his teaching position and his books were banned from libraries the country over.  In 1970, his books were banned from publication.  His second novel, "Life Is Elsewhere", was published in Paris in 1973.  In 1975, Kundera became guest professor at the University in Rennes in Bretagne, France.  He was deprived of Czechoslovakian citizenship in 1979 in reaction to his "Book of Laughter and Forgetting."  The novels that followed were banned from publication in the CSSR.  He gained his French citizenship in 1981.  Since 1985, Kundera has given only written interviews, feeling himself often misquoted.  In 1986, Kundera published his first work written in French, the essay "L'Art du Roman" (The Art of the Novel).  In 1988, he published his first novel written in French, "Immortality."  Having been a lecture in comparative language sciences at the University of Rennes for several years, in 1978 Kundera became an author with the noted publishing house Gallimard.  In his in 1994 essay "Testaments Trahis" (Testaments Betrayed), Kundera addressed adulterators, interpreters and translators by whom he felt his work was often mistreated.  He allowed the translation of his works again in Germany while, in France, he personally oversaw the Czech transcription of all his works.  Kunderas most recent novels include "Slowness," published in 1994, and  "Identity," published in 1998.  In 2000, Kundera published "La Ignorancia," up until now only published in Spanish.  Publication in other languages is forthcoming.  As he often makes clear, Kundera derives inspirations from the Renaissance and such writers as Boccacio, Rabelais, Sterne, Diderot, but also from the works of Musil, Gombrowitz, Broch, Kafka and Heidegger.  Not only are Kunderas books classics of the 20th century, Kundera is among it's greatest novelists.  Unlike many more public authors, Kundera prefers to disappear behind his books, anonymous in his own way.  Kundera currently lives with his wife, Vera Hrabankova, in Paris.

 

Prizes and Awards   1964 States prize of the CSSR 1968 Prize of the authors confederation of the CSSR 1973 Prix Médicis for the best foreign novel published in France ("Life is Elsewhere") 1978 Premio letterario Mondello for his book "The Farewell Party" in Italy 1981 American Common Wealth Award for his complete works 1982 European literatur prize 1983 Doctor honoris causa of the University of Michigan, USA 1985 Prize of Jerusalem 1987 Crititians prize of the Académie Francaise for his book "The Art of the Novel" 1987 Nelly-Sachs-Preis 1987 Austrian states prize for European literature 1990 Knight of the Légion Étrangère (France) 1991 First prize for foreign literature of the English newspaper The Independent 1994 Jaroslav-Seifert-Prize for his novel „Immortality" 1995 Czech medal of merits for his contribution to the renewal of democracy 2000 Herder-Preis of the University of Vienna / Austria

En estos momentos estoy "alimentando" a mi página, ya casi estoy por terminarla. Uff, es como dar a luz a algo que por fin esta tomando forma  en un par de días se la puedo mostrar al mundo, bueno por lo menos a mi mundo. Ah! y le pido a quién lea estas líneas que escriba su opinión, claro si esta es positiva...y bueno, aunque no sea muy positiva, es bueno escucharla de otra manera no hay superación posible.

Otra cosa, el día de hoy acabo de tomar la decisión de seguir con la maestría en Pedagogía, Húrra  lo que quiere decir que me va a costar sentarme un largo rato con mis hijas y explicarles un montón de cosas. Pobrecillas ya estan un poco cansadas de ver a su madre entre libros y con el tiempo limitado. Lo peor es que les había prometido (casi prometido) que me conformaría con el Diplomado DAI! bueno ya lo comprenderán.

Hasta luego  

Bueno y ahora para mis alumnos de español les envío un poco de lo que es la cultura mexicana y una de las tradiciones más antiguas es la del Día de los muertos que se celebra cada año. Aquí escribo un poco de lo que significa ese día, su surgimiento y su significado.

 

Daganna framliðna

Í Mexikó er haldið upp á daudann í lifandi lifið. Á hverju hausti bjóða hinir lifandi þeim liðnu að eyða með þeim stund og snúa tilsíns heima til að finn í nokkrar klukkustundir hitann frá ljósinu sem yljar ísköldum beinum þeirra, áður en þeir snúa aftur og hetja hina löngu ferð til heimkynna hinna framliðnu. Lifið er hávært og bjart, dauðinn er þögul og dimmur. Í dag (02 nóvember) eins og landafundi spánverja, er lifið í Mexikó sveipað harmi; daudinn hefur verið tákn bæði vinar og óvinar. Í gegnum aldarinar hefur þóðin verið þruguð af fátækt og kúgun og hefur dauðinn þá alltaf verið nálægur.

Aztekarnir óttuðust ekki Mictantecuhtli, guð dauðans, heldur hræddust þeir mun frekar óvissu og efasemdir lifsins. Ljóðskál Azteka visuðu til dauðansmeð trega ekki ótta. Micantecuhtli refsaði ekki þeim liðnu fyrir syndir lifsins á jörðinni, þvert á móti, þá leysti hann þá undan syndum þeirra. Hinir liðnu fóru á sérstakan stað, ekki eftir þvi hvernig þeir dóu. Striðsmenn tóku flugið umhverfis sálina í líki sálfugla og fiðrilda. Á sama hátt fór um konur sem höfðu dáið af barnsförum; börn fóru til næringatrésins sem draup mjölk til að fæða þau. Allir aðrir fóru til Mictantecuhtli og hinna köldu undirheima hans sem voru 9 talsin, þar sem þeir gufuðu upp smátt og smátt þar til fulkominni ró var náð.

Lifið er aðeins draumur á ferðalaginu til dauðans. Með landvinningum spánverja komu nýjir jarðarfarasíðir til Mexikó. Með nýlenduherrunum barst einnig óttin við dauðann sem er megin þátturinn á hini kaþólsku trú og svipar á vísan hátt til trúar aztekanna. Dýrðlingarnir sameinuðust þannig guðum aztekanna. Himinn og helvíti bættu nýjum viddum í heima Mictantecuhtli. Það var trúmanna að nóttina sem hinir liðnu heimsóttu heimili sín og ástvinni væri tekið á móti þeim með mat og drykk og kyndlum til að visa þeim veginn.

Fyrsti nóvember er dagur dyrðlinganna og er þá venjan að biðja fyrir sálum látinna barna.

Annar nóvember er dagur hinna framliðnu og er hinna fullorðu þá minnst. Nóttin 31 óktóber var heilög nótt þegar sálir hinna liðnu byrja að reika um heim hina lifandi. Í Mexikó er venjan að lita á sálir hinna framliðnu sem heiðursgesti, hátiðin er samblandað virðingar við hinn látna, skemmturnar til að gleðjast yfir heimsókninni og háðs við ögnum óttans við sjálfan daudann. Megin siðirnir halda velli: það er að segja það að taka á móti sálum hinna framliðnu með mat og drykk á heimilinu og siðan að vaka með þeim um nóttina við gjafir þeirra.

Undirbúningur hátiðarinnar stendur yfir frá 27 óktóber í sumum þörpum er þá tekið á móti sálum þeirra framliðnu sem engan eiga að eða ekkert heimili, er þeim gefið brauð og vatn fyrir utan húsið þann 28 óktóber er tekið á móti sálum þeirra sem dóu af slysförum, ofbeldi einnig fyrir utan húsið til að forðast að illir andar þessara sálna sem ekki hafa fengið fyrirgefningu, komist inn. Í sumum þorpum er maturinn semlagður er fyrir sálir hinna framliðnu siðan borðaður af fjölskyldunni.

Þann 31 óktóber koma látin börn í heimsókn og um hádegi þann 01 nóvember eiga þau að vera farin. Lyktin frá kertum og reykelsum fyllir húsin.

Við sólsetur þann 01 nóvember fer öll fjölskyldan í kirkjugardinn, kveikt er á kertum á gröfum hinna liðnu og um miðnæti er kirkjugarðurinn fullur af logandi kertum í haustnóttinni. Tónlistamen ganga á milli grafanna og leika upphaldslög hinna framliðnu. Fólk eiðir allri nóttinni í kirkjugarðinum og biður fyrir sálum hinna liðnu og spretta þá vofur úr gröfunum, grímmuklæddir, þar sem karlmennirnir í þorpinu fara með öll hlutverkin. Það að fela sig bak við grímu er til að storka vofunum eins og verið væri að segja "Hér erum við, náið okkur ef þið getið" Hátiðinni lykur um nóttina þann 02 nóvember. Sálinar snúa aftur til sín heima, heima hinna framliðnu, reknir á flótta af grímuklæddum þorpsbúum sem hafa með það hlutverk að hræða sálirnar. Þannig finna bæði lifanði og liðnu frið til næsta árs og skylaboðin eru alltaf þau sömu, það á að hæðast að dauðanum, taka þátt í honum og tengjast honum, þvi engin fær hamm umflúið.     

ANGÉLICA CANTÚ DÁVILA

 

Frida Kahlo

1907- 1954

                                                                  

Frida Kahlo hefur verið fyrimynd kjarks, hugreykis og ástriðu og er nauðsynlegt fyrir listunnedur og feminístar að fræðast um hennar list og lif. Haustið 2004 var ég með erindi um lif hennar og list og hér vil ég deila með ykkur drög af því.

 

 

                                              Frida Kahlo

                                          1907- 1954  

Frida Kahlo var ein mest emdeildasta og áhrifamest listakona á siðustu öld. Frida Kahlo faddist í Mexikó júlí arið 1907 í La Casa Azúl  ( Bláa Husið ) sem er fyrir utan Mexikóborg. Hún var 3 barnið hennar Matilde Calderón mexikóska kona og Wilhelm Kahlo eða Guillermo Kahlo sem fæddist í Baden-Baden, Þyskalandi en var ungversk-gýðingur aðuppruna.  Eftir fyrsta eiginkona hans dó í barnsfæðingum af öðrum barni þeirra, giftist hann Matilde Calderón og eignaðist 3 börn. Árið 1913 þegar Frida var 6 ára fekk hún lömunaveiki og hún verður lömuð í hægra fætinum. Það var á þessum timabíli sem minningar um pabba hennar sem góður og bliður maður mundi fylgja henni alla ævi. Hann hjálpaði Friðu að ganga í gegnum veikinda og hjúkraði hana í 9 mánuði, hún ná í sér aldrei af fullu sem leiddi til þess að hún var fötluð alla sina ævi.  Hún lauk gagnfræðiskóla 15 ára aldurs og held áfram í menntaskóla því hennar markmið og tilhlökkun var að verða læknir. Á þessum tíma var óalgegnt fyrir konur að sækja mentaskóla eins og Hún gerði, þær voru 35 stelpur á móti 2,000 strákar. 17 September 1925 þegar hún var 15 ára hún og kærastinn hennar lendu í slýs á stræto sem þeir ferðuðust og varð fyrir sportvagninum með þvi afleyðingum að hún hryggbrotnaði, mjaðgrindbrotnaði og fótbrotnaði. Stálrör gekk í magin og fæðingaveg meðalvarlegum afleyðingum. Hún þjást alla sitt ævi og þurfti að liggja mörg sinnum vegna þessa, t.d. ár eftir slýsið, for hún í spítala vegna verk í bakinu, henni var ekki tekið rötngegnmynðir þegar slýsið átti sér af stað og þá kom í ljós að hryggjarlíðir ver gengi til. Hún var lögð aftur í spítala og í þetta sinn hreyfingalaus. Það er hér á þessum timabíli sem hún byrjaði að mála, eingöngu afleyðingum sársauka og leiðindi.Hún fekk lánað máling og pensla sem pabba hennar átti og notaði sem tómstund og mamma hennar let smíða grind utan um rúminu til að auðveltara fyrir haba að mála. Lika var notuð spegla til að nota sjálfan sig sem fyrirsæta. Fyrir hana speglar eru tákn um sársauka og einmannaleika.Hennar þróun sem listmálari getum við séð í gegnum sjálfsmynðum hennar. Þegar henni var spurð “ Af hverju var  málað mikið af sjálfsmyndum”  þá svaraði hún “ vegna þess  ég er svo oft ein og það er verkefni sem ég veit það best” . Í hennar list sést áhrif á pólitiskum breytingum sem áttu sér af stað í Mexikó á árunum 1926 . Það tók við mjög mikilvægt timabil þegar europska áhrif var sem mest, hóp af listamönum, meðal annars Frida Kahlo, tóku sig saman og mólmæltu að sinum hátt. Frida Kahlo og Diego Rivera Frida kynntist Diego þegar hann var að vinna fyrir menntamálaráðuneytið og gerði fresco fyrir skólan, hann var nýkomin frá Paris og að auki vel þekktur listmálari í Mexikó,Frida hugsaði þá “ þessi maður verður barnanna mina “ og í águst 1929 Frida kvæntist Diego Rivera hún var þá 21 árs og hann var 42 ára, það var byrjunin á ástriðafull  og flokið sambúð með erfiðum áðsilnadin en byggd upp að aðdáun.Frida var fyrir áhrif pre-kólumbiskan timan sem sést greinilega í málverkun og sjálfsmyndum hennar.Hún notað mikið tehuana búning ekki bara sem leið til að fella sina fötlun heldur leið til að syna að það voru sterkar breytingar sem áttu sér stað í þjóðfélaginu. Það var höfnun af erlend áhrif og kúgun og það var hróp til að koma fólk í skilning og elska sinna menningu þ.e.a.s. índjána bakgrun þeirra og hún var ekki ein um það José Clemente Orozco, David Alfaro Siqueiros og Diego Rivera meðal annars deildu sömu hugsarnir og kölluðu hreyfing “ mexicanismo” .Ífrida bjuggu alltaf byltingar hugsarnir, t.d. hún for alltaf í 1 May göngu hvort sem hún var gangandi eða í hjólastól vegna heilsu hennar.Það var í timabilinu 1930- 1934 þegar hún og Diego foru til Bandarikjana og þar tók við nýr þáttur í hennar læifi og list. Þeir flytu til Bandarikjana vegana þess íMexikó var versnandi pólitisk ástandi fyrir listamenn efnahagsástand leyfi menntamálaráðherra ekki að borga fyrir frescos og Diego sem vann fyrir menntamálaráðuneytið  var ekki undantekning, aftur að móti hann vakti mikla athygli í Bandarikjunum og var kallaður til að mála stórt verkefni í San Francisco ( fresco stendur ennþá í The San Francisco Art Institute .Hún var fyrir fósturmissií 1933 sem leiddi til þunglindi. Í 1934 ko,a þau til Mexikó og á þennan tima missti aftur fóstur og skildi við Diego sem hélt fram hjá systur hennar Fridu. Í 1937 Leon Trostski og kona hans heimsækja Frida í La Casa Azúl og bjuggu þar lengi Trostki verður elskhugi hennar en deyr 1940 í La Casa Azúl og Frida verður fyrir miklu áfalli og hans morð leiddi hanna í djúp þunglyndi  og áfengisvandamál hennar fer vaxandi.Í sama ár giftist aftur Diego Rivera en sambuð þeirra breytist, Frida ver ekki jafn háð Diego hún var með meiri sjálftraust og efnahagslega sjálftæð og frægur listamaður. Hún kennti í Listaskóla en heilsan for hrakandiog hún þurfti að kenna bara  nokkrar timar í viku í húsinu sinnu La Casa Azul  í Coyoacán. Nokkrum mánuðum seinna for til Bandarikin í bakaðgerð og í 1950 eftir að framkvæmda voru 7 skurðaðgerðir á einu ári fekk hún sykingu í hryggjaliðina og þurft að liggja hreyfingalaus. Í vor 1953 hélt hún sitt fyrsta solo myndlistasýnning þrátt fyrir að læknarnir sögðu við hanna að hún mætti ekki ferðast hún kom sér fyrir í sjúkrarúminu sinu og þá tók hún á móti fólki með sigarretu í vinstra hendi singjandi og drekkandi. Stuttu seinna læknarnir ákveðu að taka fætinum af vagna drep en þá sagði hún við vinanna sinna “ hvers vegna þarf ég fætur ef ég hef vængi til að fljúga. Alvarlega veik af lugnabólgu deyr Frida 13 júlí 1954  7 daga  eftir 47 afmælisdaginn hennar.Hennar verk var flokkað undir súrrealism en hún sagði alltaf  “ þeir halda að ég sé súrrealism en ég málaði ekki drauma heldur min eigin raunveruleika.                                                          

    ANGÉLICA CANTÚ DÁVILA

Las peliculas presentadas en los festivales de Reykjavík, para mi gusto, algunas entran dentro de la clasificación de películas de arte y otras definitivamente se pierden en el montón de basura publicitaria.

La película Mezcal se encuentra entre estas dos definiciones, que es lo peor, "ser o no ser" pero ésta no pudo "ser". El director no pudo mantener el enfoque en el tema, lo que dio como resultado que el público se perdió (o tal vez solo yo), el tiempo es circular pero con pasajes lineales, es decir no cumplió tampoco el cometido. Lo peor de todo es que fue una mezcla de Pedro Páramo y cine postmodernista, ¿cómo puedo suceder? pues Alejandro Jorodowski lo logro, lo siento!!.